Meesterplant

Wel eens gehoord van Ayahuasca, truffels of misschien Hawaiian baby woodrose? (Die laatste klinkt schattig toch.) Deze meesterplanten, en nog een paar meer, ken ik inmiddels goed. Ze hebben mijn hart en ik ga met je delen waarom. Als je op Google zoekt lees je over verboden, zie je misschien rare filmpjes of verhalen. Maar ik zal je vertellen waarom ik, een best wel redelijke mevrouw die niet rookt niet drinkt en gestopt is met overmatig snoepen, er zo verschrikkelijk dol op ben.

Als je aan een plantje denkt heb je waarschijnlijk geen woeste gedachten. Het staat gezellig in de vensterbank, groen en onschuldig. Het meest intense plantje is misschien een cactus, maar verder zijn plantjes het saaie behang onder de levende wezens. Dat dacht ik ook. Maar…verkeerd gedacht, opnieuw denken!

De plantenwereld, ik ben geen bioloog, pin me niet vast op een jaar, is een ruime 500 miljoen jaar ouder dan de mensenwereld. En, ze zijn intelligent. Een vorm van intelligentie die heel anders is dan die van ons. Daarom herkennen we haar zo slecht. Maar ze is er wel. Er wordt gevoeld, gecommuniceerd en bewogen. En er is wel degelijk een manier om contact te maken.

Het is onze familie, de mensen, de dieren en de planten horen bij elkaar. Dat zijn we vergeten in de westerse wereld. We hebben alles dichtgemaakt met staal, beton en asfalt en de planten verdrongen tot parken en gecultiveerde bosjes. Maar overal op de wereld waar dat nog niet het geval is, waar de mensen nog leven als eenheid met dier en plant, daar weten ze het nog wel. Daar snappen ze dat er stoffen bestaan die we mogen gebruiken van de plant die als een puzzel passen in het binnenste van ons hoofd. En als dat gebeurt maken we contact met iets dat groter is dan ons dagelijkse zelf. Daar hoef je niet in te geloven, je hoeft er weinig voor te doen. Je hoeft er geen vreemde broek voor aan, geen bijzondere fluit te leren spelen of te mediteren op een berg. Je maakt contact met de plant, diens wijsheid en daardoor met je eigen innerlijke wijsheid. Zo, is dat wat of niet ?

De afgelopen jaren heb ik honderden mensen laten ‘reizen’, want zo noemen we het trippen op een meesterplant, psychedelica. En elke keer heb ik mij weer verbaasd over wat er gebeurde. Hoewel ik het wekelijks zag, werd het nooit gewoon. Ik ben een zeer nuchtere dame met een achtergrond in de forensische psychiatrie. Maar eerst zien, dan geloven, kan in de wereld van de psychedelica prima. Want heus, je ziet echt wonderen gebeuren. Kleine, huiselijke wondertjes en totaal veranderde levens, zij aan zijn en week na week. De bij binnenkomst gereserveerde en gespannen mensen gaan in dankbaarheid naar huis. Ik ontvang die dankbaarheid altijd ten onrechte. Natuurlijk werken wij hard om een veilige en prettige omgeving neer te zetten waar reizen goed kan. Maar ik ben niet de grote guru of de heilige moeder, wij zijn de bedienden van Pacha Mamma, moeder natuur. Zie ons als de DJ op het festival, je kunt fan van ons zijn, maar wie zijn wij als de elektriciteit uitvalt? Niemand bijzonders meer. Zonder de plant doen wij niets, bedank de plant.

De komende tijd zal ik hier iets over delen. Met het risico dat ik lijk op een kattenvrouwtje met een wat afwijkende denkwereld, dan maar. Ik beloof je dat ik je zal vertellen wat ik weet, dat ik het niet mooier of lelijker maak dan het is. Je hoeft het nooit te proberen als je daar niet voor open staat, die keuze is aan jou. Maar het is belangrijk dat je weet dat het bestaat. Het zou je kunnen helpen wonden te helen, je denken lichter te maken of je visie op het leven in positieve zin bij te staan. Planten met psychedelische superkrachten gebruiken is nooit een spiritual bypass, uiteindelijk doe je het werk zelf. Maar ik ga je laten snuffelen aan een oeroude, nieuwe wereld, met ongekende mogelijkheden.

Maak kennis met de meesterplanten: https://bezielen.nl/ayanana-innerlijke-reis/

Jacqueline Oranje, ceremonieleider plantmedicijn

Plantenreis – Wat gebeurt er?

Wat gebeurt er tijdens mijn plantenreis?

Stel, je gaat je eerste reis maken. Dan ben je een held, want als je dat durft dan doe je iets wat veel anderen ook zouden willen, maar die blijven thuis. Maar held zijn betekent niet dat je geen spanning voelt, dat is normaal. Ik ga je wat op je gemak stellen. Ik ga je in het kort uitleggen want je kunt verwachten als je bijvoorbeeld, aya of psilohuasca gebruikt. Dit is geen verkoop praatje. Reizen op een plant kun je vergelijken met kussen. Daartoe moet je niet overgehaald zijn, dat moet uit liefde, lust en vrije wil gebeuren, anders is de ervaring niet fijn. Wel is het fijn er het een en ander over te weten voor je begint. Als je daadwerkelijk komt reizen krijg je de uitgebreide versie, maar bij deze in het kort…

Je hebt het gedaan, je hebt de substantie tot je genomen. Je ligt op een matrasje te luisteren naar mooie, zachte muziek. Wat is dan waarschijnlijk het eerste wat er gebeurt? Heel vaak begint het met een lichamelijke sensatie. Een prikkeling in je handen of voeten, heel subtiel, maar er gebeurt wat. Ook kan het zijn dat je lichaam zwaar aanvoelt, of het tegenovergestelde, dat het lijkt alsof je gaat zweven. Dat voelt raar, maar vandaag is raar het nieuwe normaal. Geef je er aan over en ga het avontuur aan. Soms versnelt je hartslag wat, ook dat hoort er bij. Er gebeurt iets met je bloeddruk, daarom heb je ook serieus een dieet gevolgd de afgelopen weken. Als je rustig ademhaalt, in door je neus, uit door je mond, wordt het vanzelf weer rustig vanbinnen.

Een reis is heel persoonlijk, en al reis je honderd keer, de volgende reis is totaal anders dan de voorgaande. Soms worden je emoties vergroot. Je kunt erg veel voelen, je kunt zelfs een complete reis van een uur of zes maken en niet anders doen dan dingen voelen. Je kunt enorm moeten lachen, om jezelf en de wereld waarop je leeft, om onze angsten en denkbeelden. En soms huil je opeens, dat huilen kan lang duren. Het is dan soms een soort grote schoonmaak. Schrik er niet van als je met een geliefde reist, het kan ontzettend opluchten al ziet het er niet zo uit. Ook is het mogelijk dat je de liefde voelt op een prachtige manier. Voor je vrienden en familie, voor iedereen die die dag ook reist en de begeleiding, en ook voor de rest van de wereld. Als dat gebeurt, lekker van genieten.

Schaam je niet voor je tranen of je lach. Je eigen gedachten vinden het vaak erger dan dat de anderen het vinden. Degene die zegt dat dat absoluut niet kan, dat je voor joker staat, is je eigen monkey mind, je reptielenbrein. Het kleine oer-gedeelte van je hersenen dat er voor zorgt dat je blijft leven. Je kent dat kritische innerlijke stemmetje wel. Misschien vertelt het je vandaag dat je beter naar de bioscoop had kunnen gaan. Eet, vrij,vecht, zorg dat je in de groep past, anders ga je dood, dat is zijn boodschap. Probeer het oordeel over jezelf en de anderen zo goed mogelijk los te laten. Dat helpt je goed in je reis te komen.

Wat we allemaal hopen te krijgen zijn visuals, mooie beelden en inzichten. In het begin is het vaak een overweldigende kermis van kleuren en vormen. Laat je moneky mind niet alles analyseren en in kaart brengen. Ten eerste lukt dat toch niet. Ten tweede, dit is de substantie die jouw hersenen in gereedheid brengen voor de belangrijkere dingen die daarna komen. Weet altijd, er is een tijd dat je reis begint en er is een tijd dat je er weer uit komt. Voor iedereen, ook voor jou. Dus ga open en vrij rondkijken naar wat er gebeurt in dat brein van jou. Zoals ik net al zei, voor iedereen is het elke keer anders. De ervaring leert dat je precies krijgt wat je nodig hebt. Of dat zo is, daar mag je zelf een oordeel over vormen. Je eigen onderbewustzijn, of juist je hogere zelf in samenwerking met een meesterplant, dat geeft me toch een effect. In deel 2, de spectaculaire kant, Ik probeer het nuchter te houden, want ik vind dat ik dat moet zijn. Maar ik licht een tipje van de sluier over de magie. En ik vertel je ook wat je kan doen als het een pittige reis wordt.

Maak kennis met de meesterplanten: https://bezielen.nl/ayanana-innerlijke-reis/

Jacqueline Oranje

Plantenreis – Mijn eerste keer

Mijn reiservaring

Vroeger werkte ik voor justitie, met mensen die delicten gepleegd hadden. Veel van die delicten waren drugs gerelateerd. Ik zag uitgemergelde lijfjes met wilde ogen. Mensen die wanhopig graag hun drugsgebruik wilde voortzetten, maar ook wisten dat het hun ondergang zou betekenen. Ik wilde ze zo graag helpen! En dat was moeilijk, vaak onmogelijk.

Middelen die iets deden met het bewustzijn en ik waren geen vrienden. Ik rookte niet, ik dronk nooit, ik lustte niet eens koffie. Drugs was de draak en ik de dappere ridder die haar bestreed.

Ik hield echter wel van reizen en leerde graag over andere culturen. En op een dag las ik iets over Ayahuasca, uit het Amazone gebied.

Ik zou dat natuurlijk nooit proberen, wist ik zeker. Maar er over lezen was wel boeiend. Sjamanen die spraken met voorouders, andere werelden die bezocht werden, heling van geestelijke wonden. Ik las dat het ook mogelijk was om het onder goede begeleiding in Nederland te proberen. Mooi niet, gevaarlijk, onverstandig en totaal niet nodig, vond ik.

Tot ik mijzelf volledig in het wit gekleed, want soms gebeurt dat zo, in een boerderij in het midden van het land aantrof. ‘Waar ben je mee bezig, gek!’dacht ik toen ik mijzelf daar zo aan een boerentafel zag zitten, luisterend naar wat er zou kunnen gebeuren. De anderen leken mij verbazingwekkend normaal. Ik had alternatieve types verwacht, randje gestoord. Maar deze mensen had ik net zo goed in de supermarkt tegen kunnen komen.

De ceremoniezaal was mooi en mysterieus. En ik, ik dronk voor het eerst Ayahuasca. En daar ging ik! Ik werd een wereld ingezogen die alle voorstelling te boven ging. Volledig van mijn sokken geblazen werd ik. Een feest van kleuren, vorm, emoties en muziek. Tijd bestond niet meer. Bestond ik zelf eigenlijk nog wel? Ik was de afgelopen tijd nogal wat opstandig geweest. Ik had liefdevol voor anderen gezorgd, maar zelf was ik schromelijk in de steek gelaten. Daarom was ik een beetje boos op de wereld. In plaats van nog meer te geven had ik een protserige Rolex voor mijzelf aangeschaft. ‘Zo!’, dacht ik,’ Lekker voor je, wereld, ik doe het niet meer!’ Mamma Aya, mijn onderbewustzijn of wie dan ook, liet mij lachend weten dat ik een engeltje was en dat het niet erg was dat te blijven. Daar gingen mijn voornemens. Ook leerde ik dat ik niet mijn hele leven het werk zou hoeven doen wat ik nu deed. Wat dan wel?

De dag erna liep ik als een blij ei dankbaar in een gure regenbui. Ik zag een man achter een computer in een saai gebouw en in gedachten vertelde ik hem dat hij een lief medemens was waar ik van hield. Ik zag het leven in de kale bomen, de meeuwen en ik voelde het in mijzelf. Wat was dit allemaal?

De weken erna was de reis voortdurend in mijn hoofd. Dit zou iedereen moeten proberen, geweldig, wat een ervaring. Maar met wie deel je zo iets?  En als ik mijn werk niet meer zou doen, welk werk dan wel? Na lang denken besloot ik dat laatste te vergeten. Ik kan niets anders, ik wilde niets anders. Maar de Ayahuasca was mij niet vergeten, ik leerde steeds meer over haar en vond het geweldig. Het koste tijd, (wat is tijd?) maar ze kreeg gelijk. Ik hoefde dat werk niet voor altijd te doen. Ik mocht blijven delen en het werd wat minder grimmig om me heen. En toen gingen er deuren voor mij open, en ik stapte er door.

Maak kennis met de meesterplanten: https://bezielen.nl/ayanana-innerlijke-reis/

Jacqueline Oranje

Ontmoet mijn website wallas in India

Soms vind ik het leuk om de mensen achter Bezielen naar voren te halen. Daarom vertel ik jullie graag iets over mijn ‘website wallas’ in India.   

Zoals sommigen misschien weten, breng ik graag tijd door in India. In het dagelijks leven voegen Indiërs vaak het woord ‘walla’ toe om aan te geven wat iemand doet. Bekende voorbeelden zijn de chai walla (theeverkoper, want thee is overal en altijd aanwezig in India) en de rickshaw walla (chauffeur van een riksja of tuk-tuk). Maar wist je dat er ook soda wallas en – in mijn geval – website wallas zijn?   

Mijn website wallas, Merijn en Vipul, ontmoette ik bijna een jaar geleden op het strand van Goa. Onze eerste meeting vond plaats voor mijn bamboe hut onder de palmbomen. Het klikte meteen, en hun verhaal sprak me enorm aan.   

Merijn (@nomadicmerijn) is Nederlander en woont al bijna vijf jaar in Goa. Hij heeft daar een webdesignbureau opgericht, More Impact LLP (@more.impact), met als doel jonge locals te begeleiden om ondernemende professionals te worden. Daarnaast ondersteunt hij lokale ondernemers bij het laten groeien van hun bedrijven, bijvoorbeeld via gratis adviezen en betaalbare websites.   

Vipul (@_vpul_22) sloot kort na de oprichting aan als designer en is inmiddels de ‘head designer’ van More Impact LLP. Hij ontwerpt en bouwt websites voor klanten in Goa, maar ook voor bedrijven uit Nederland en daarbuiten. Sinds een paar jaar is Vipul officieel businesspartner van het bureau, met 50% eigendom van de LLP. Samen runnen ze het bedrijf en nemen ze alle beslissingen gezamenlijk.   

We werken nu bijna een jaar samen, en ze ondersteunen me enorm bij het updaten en onderhouden van de Bezielen-website. Dit is echt een verademing na jaren van moeizame samenwerkingen met webdesigners van over de hele wereld. Vaak bleek de communicatie over onze Nederlandse website lastig, zeker als de webdesigners zelf geen Nederlands spraken.   

Merijn en Vipul maken hierin echt het verschil. Merijn weet mijn soms wat vage verzoeken 😉 helder te vertalen naar concrete acties in het Engels. Vipul is gewend geraakt aan het plaatsen van content in een taal die hij zelf niet spreekt. Ze gebruiken tools zoals Trello, een visueel projectmanagementsysteem waarmee ik mijn taken kan organiseren.   

Een onverwacht voordeel is het tijdsverschil. Als ik ’s avonds laat nog een dringende taak toevoeg aan Trello, kunnen Merijn en Vipul die in de vroege ochtend al oppakken – nog voordat wij hier in Nederland wakker worden.   

Ik kijk met plezier terug op onze eerste ontmoeting in korte broek en op slippers. Sindsdien werken we uitstekend samen, en Bezielen vaart daar wel bij!  

Schroom niet contact op te nemen met deze inspirerende ondernemers: 

More Impact LLP: moreimpact.in 

Instagram: @nomadicmerijn, @_vpul_22, @more.impact 

 

 

 

Informatiemiddag Gezondheidsreis & Spirituele reis India

Yoga in de gevangenis

Yoga voor mensen in de gevangenis. Het klinkt misschien wat vreemd, maar zo vreemd is het niet. Sinds kort ben ik aangesloten bij de organisatie Prison Yoga Project Nederland. Dit is een onderdeel van de wereldwijde organisatie Prison Yoga Project, begonnen in Amerika door James Fox en is gericht op het ondersteunen van gedetineerden middels trauma-sensitieve yoga en mindfulness met als doel het bevorderen van rehabilitatie. We richten ons met Prison Yoga expliciet op (ex-)gedetineerden opdat zij zich staande kunnen houden in hun directe omgeving en in de maatschappij. Onze speciaal getrainde yogadocenten hebben inmiddels vele trainingen verzorgd in verschillende gevangenissen in Nederland. Trauma-sensitieve yoga is een empirisch bewezen behandeling voor trauma en posttraumatische-stress-stoornis (PTSS). De meeste (ex-)gedetineerden hebben namelijk te maken met (de gevolgen van) trauma. Onverwerkt trauma en langdurige stress laten afdrukken in de hersenen en in het lichaam. Prison Yoga wordt toegepast in combinatie met andere interventies, om herstel van personen die aan trauma lijden te stimuleren en te ondersteunen. Het is een lichaamsgerichte interventie waarvan onder andere bekend is dat die gedetineerden helpt om op een meer constructieve manier om te gaan met lastige situaties, zoals spanningen, stress, impulsen en emoties zoals woede en verdriet.

Ik heb zelf enkele jaren mogen ervaren hoe het is om yogales te geven aan gedetineerden in gevangenissen. Ik heb zowel aan mannelijke gedetineerden als aan gevangenispersoneel yogalessen mogen geven. Tussen de deelnemende gedetineerden zaten ook mannen die een levenslange straf hadden. Door de prettige reacties van de deelnemers te horen, besefte ik weer eens de enorme waarde van yoga en wat voor goeds het met een mens kan doen. Een eenvoudige yoga-ademhalingstechniek kan iemand die vast zit al ruimte bieden om zich vrijer te voelen; vrij in het lichaam, vrij in het hoofd. Hoe mooi is het als je iemand die misschien nooit meer in de buitenwereld zal komen toch wat handvaten kan bieden om zijn binnenwereld wat aangenamer en draaglijker te maken.

Bij Prison Yoga Project Nederland zetten we ons in om yoga in nog meer gevangenissen in Nederland toegankelijk te maken, om nog meer mensen te laten profiteren van de positieve effecten van yoga en om diegenen die vast zitten toch een gevoel van vrijheid en ruimte te geven. Yoga is voor iedereen, dat moge duidelijk zijn. Of je nou jong bent of oud, ziek of gezond, achter tralies zit of vrij bent, een ieder kan yoga beoefenen en er wat aan hebben.

 

Janice Aliar, juli 2024

Voorzitter Sapna foundation

De roep van India

‘Wat bezielt je om elke keer naar dat apenland te gaan?’

‘India. You love it or you hate it.’ reageer ik met een grote glimlach. ‘And I love it!’

Voor sommigen is het een raadsel maar ik hou van India. Intussen ben ik meerdere keren geweest en diverse delen van het land gezien. Het is ook altijd opnieuw spannend want we kennen allemaal de verhalen over de beruchte Dehli-belly of andere ongeregeldheden. Maar iets maakt dat ik toch weer terug ga, wat is dat toch?

Ik herinner de cultuurshock in 2018 nog goed als ik middernacht op Airport New Dehli arriveer. De zware grijze smog als warm welkom die als een benauwde deken het ademen bemoeilijkt. De taxichauffeurs die een run nemen op westerse toeristen. Bedelaars, een beeld dat nooit zal wennen.

Eenmaal in de juiste bus volgt een lange reis richting de Himalaya naar een ashram om daar enkele weken te leven met de yogi’s. Door het groezelige raampje kijk ik die nacht mijn ogen uit naar het overweldigende straatbeeld in een arme stadswijk. Broodmagere straathonden die rondscharrelen op zoek naar eten. Gezinnen met kleine kinderen die op straat slapen. Troosteloze sombere armoede…

De zonsopkomst wekt de stad tot leven. In alle vroegte komen de bewoners in beweging op weg naar werk. Veelal blootsvoets, of met de fiets, scooter of riksja, volgeladen met de handel voor die dag. Het getoeter is oorverdovend. Koeien maken onverstoorbaar deel uit van het chaotische verkeer. Het is druk rondom de mannen die vanuit ketels kommetjes warme chai verkopen.

De weidsheid van het platteland brengt een volgende shock: bergen plastic afval in de berm langs de weg. ‘Hoe kan men zo omgaan met de prachtige natuur?’, is mijn eerste verontwaardigde reactie. Pas later als ik het land en de gewoontes beter leer kennen begrijp ik het beter. Tot enkele decennia terug werden etenswaren verpakt in krantenpapier of bananenbladeren wat naar buiten werd gegooid waarna de natuur het organische materiaal opruimde. Intussen is plastic het gangbare verpakkingsmateriaal maar de oude gewoonte om het buiten te dumpen is er nog, met onverteerbare hopen afval als gevolg. Gelukkig is er steeds meer bewustwording van het probleem en door de jaren heen zie ik minder afval langs de wegen.

Spel van de zintuigen

India is een land van tegenstellingen. Het is een beleving maar ook een uitdaging voor alle zintuigen. Het beeld van schrijnende armoede ten opzichte van schitterende rijkdom.

De vreemde geurmengeling van smerige rioleringslucht, bedwelmende wierook en de kruidige geur van Curry’s die heerlijk smaken.

Het oorverdovende getoeter in een drukke stad als Varanasi, maar ook de verstilling daar van de heilige Ganges. Stoffige grijsheid als achtergrond van een bonte mengeling van vrolijk gekleurde sari’s.

Het zijn juist deze tegenstellingen die erom vragen om onze westerse kijk op de wereld én comfort even los te laten om met open en nieuwsgierige blik het land, de mensen met alle rituelen tegemoet te treden. En al deze indrukken en het rumoer tegelijkertijd dwingt je soms om naar binnen te keren en de stilte en de rust in jezelf te vinden.

De spirituele reis met Bezielen in november 2023 was opnieuw een geweldige onderdompeling in de prachtige, kleurrijke en spirituele cultuur die het land rijk is. De pelgrimsstad Varanasi aan de heilige Ganges. Een Ayurvedische kuur in de Himalaya, het ashramleven in Hadaikan aan de voet van de heilige berg Kailas en nog veel meer. Een prachtige ervaring waar ik van elk moment heb genoten. Ook ben ik dankbaar voor alle mooie mensen en inspirerende leraren die ik heb mogen ontmoeten. En hoe gaaf is het om hier in Nederland als yogadocent met specialisatie Chakrapsychologie, coach en trainer, de opgedane kennis en inzichten te delen, anderen te inspireren en te begeleiden op hun pad.

Elke reis naar India raakt mij op een dieper niveau. Het werkt op een subtiele manier door tot het moment dat ik voel dat ik weer terug wil. De roep van India. En dan weet ik dat het weer tijd is om te gaan.

Maaike de With

Tekst en fotografie

Informatiebijeenkomst Gezondheidsreis India

Bezield op reis

We naderen nu bijna het laatste uur
van onze reis door India, ons groots avontuur
In korte tijd heel wat beleefd
wat ons heel wat te overdenken geeft

Het was allemaal niet gewoon
we moesten behoorlijk uit onze comfortzone
Geduld werd op de proef gesteld
bij loketten en menig vliegveld

Soms zonder Wifi of warm water
dingen die we uit moesten stellen tot later
Dan denk ik aan de treinreis door de nacht
en hoe we deze hebben doorgebracht

De boottocht op de Ganges, hoe dat voelde
wat er allemaal in de steegjes van Benares krioelde
Mensen, scooters, honden en de koeien
de apen al of niet met elkaar aan het stoeien

De busreis met weinig sanitaire stop
wat moesten we anders dus hielden het op
De dokters van Chileanaula maakten veel goed
hun vriendelijkheid gaf de „burger weer moed“

Was de panchakarma een onverdeeld genoegen?
of elke keer door de behandelingen ploegen?
De autoreis naar Haidakhan door de bergen
zou nu ook weer veel van ons uithoudingsvermogen vergen

Maar dan de ashram bij de Kailashberg
toch ook weer regels, stilte, oh wat erg
Wel de plek voor innerlijke rust
voor spirituele zoekers een ware lust
Bij de Gautam Ganges bijna droog
hoorbaar aanwezig in de bergen zo hoog

De autotocht naar Delhi terug
niet zoals bij ons, dus niet echt vlug
Steeds kilometers tellen, in een zit
verkeersregels? Bijna James Bondachtige rit

Bijkomen in het luxe Sunstar Hotel
een laat diner, maar het smaakte ons wel
Voor de liefhebbers nog een sightseeing tour
voor enkelen, de Delhi belly op de loer

En nu de Final Countdown
terug naar Nederland, voor de meesten Hometown
Natuurlijk lof voor onze reisleiding
voor hun geduld en bezielde toewijding
In elke reis, gaat er weleens iets mis,
vooral als dat door een land als India is

Evenwel na al dat hectisch gewoel
lijkt mij, voor een ieder een duidelijk voldaan gevoel

Echter zijn we nu spiritueel en fysiek geheald.
en wie of wat heeft ons Bezield?
Was deze reis ervoor om onze Ziel te verrijken?
dat zal de komende tijd, voor ieder van ons verschillend, moeten gaan blijken

 

door Pieter Martijn
Delhi, 17 november 2023

Voor meer kunstwerken van Pieter Martijn over de 18 daagse Spirituele reis India, klik hier

Duurzame zweethutceremonie